Igrzyska Olimpijskie
Na olimpiadzie w 1964 roku w Tokio, japończycy dostali przywilej wytypowania jednej dyscypliny do programu olimpijskiego. Tym sposobem męskie judo po raz pierwszy pojawiło się jako dyscyplina pokazowa. Była to w ogóle pierwsza azjatycka sztuka walki włączona do programu olimpijskiego. W Tokio walczono w czterech kategoriach (>63, >80, >93 i kategoria open). W pierwszych trzech Japończycy nie mieli sobie równych i zdobyli złote medale. Jednak w najbardziej prestiżowej kategorii open spotkał ich wielki zawód. Potężny (198 cm wzrostu i 110 kg wagi) Anton Geesink pokonał ich faworyta Akio Kaminagę i zdobył złoty medal. Japończyk srebrny medal uznał za swoją osobistą porażkę i próbował nawet popełnić harakiri!Na następnych igrzyskach w 1968 roku w Meksyku zawodnicy judo nie mieli okazji zaprezentowania swoich umiejętności. Na stałe status dyscypliny olimpijskiej, judo otrzymało dopiero od igrzysk w Monachium w 1972 roku. Judo kobiece czekało na swoją kolej aż do olimpiady w Seulu w 1988 roku, gdzie zaznaczyło swoją obecność jako dyscyplina pokazowa, a od roku 1992 i olimpiady w Barcelonie jest już na stałe w porogramie olimpijskim. Początkowo walczono w 4 kategoriach wagowych, ale na przełomie lat przepisy wielokrotnie się zmieniały. W 1988 roku ostatecznie zlikwidowano kategorię open. Dziś judocy walczą w następujących kategoriach
|