Słynni judocy

prof. dr Jigoro Kano, (1860-1938)
Twórca judo. Postać wybitnie zasłużona w historii tej dyscypliny i japońskiego sportu. Studiował także literaturę, nauki polityczne i ekonomię. W 1982 roku założył pierwszą szkołę judo - Kodokan. W 1893 został doradcą ministra Wychowania Narodowego Japonii i rektorem Uniwersytetu Tokijskiego. W 1909 został pierwszym azjatą przyjętym do Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego a w 1911 prezydentem Federacji Sportu Japonii. Otrzymał doktorat z judo, co stanowiło 12 dan - przyznany tylko raz w historii.
Charles Palmer, (1930-2001)
Był działaczem bardzo wielu organizacji sportowych, m.in.:
W latach 1961-1985 był prezesem Brytyjskiego Związku Judo (BJA), 1965-79 był prezydentem Międzynarowdowej Federacji Judo (IJF), był też sekretarzem generalnym Stowarzyszenia Międzynarodowych Federacji Sportowych (GAISF). W 1979 został honorowym prezesem IJF.
1995 roku został nagrodzony 10 stopniem dan i został pierwszym nie japończykiem z tak wysokim odznaczeniem.
Anton Geesink, (ur. 1934)
Holenderski judoka, był trzykrotnym mistrzem świata (1961, 1964, 1965). Jednak w tym zaszczytnym gronie znalazł się dzięki zwycięztwu na Igrzyskach Olimpijskich w Tokio w 1964 roku. Pokonał w najbardziej prestiżowej kategorii open, murowanego faworyta gospodarzy, japończyka Akio Kaminagę. W latach 1985-89 Geesink był dyrektorem do spraw szkolenia w Międzynarodowej Fedaracji Judo (IJF). Jest drugim w historii judoką wybranym na członka Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego (IOC). Do dziś bierze aktywny udział w pracach obu organizacji.
Jest jednym z dwóch europejczyków (obok Charlesa Palmera) uhonorowanym przez IJF 10 stopniem dan.