Włodzimierz Pastuszak
profesor nadzwyczajny SAN
doktor habilitowany sztuki
doktor nauk technicznych
wlodzimierzpastuszak@gmail.com
Rzeczoznawca Polskiej Izby Druku
Autor wielu ekspertyz z zakresu problematyki odwzorowania barw wykonanych na zlecenie Polskiej Izby Druku.
Publikacje książkowe:
W. Pastuszak „Przygotowanie maszynopisów do automatycznej percepcji”, 93 str. – 1977r. Wydawnictwo Naukowo Techniczne,
W. Pastuszak „Kolor czy barwa - wstęp do grafiki komputerowej”, 142 str. – 1993r. Wydawnictwo PAKO,
W. Pastuszak, P. Szpygiel „Zagadki grafiki komputerowej”, 170 str. – 1998r. Wydawnictwo ALFA,
W. Pastuszak „Barwa w grafice komputerowej”, 184 str. – 2000r. Wydawnictwo PWN
W. Pastuszak „Trzy spojrzenia na barwę”, 190 str. – 2005r. Wydawnictwo Lekarskie PZWL
W. Pastuszak „Grafika wydawnicza. Vademecum projektanta”, 124 str. – 2007r. Wydawnictwo PJWSTK
Udział w wielu projektach badawczych (grant KBN, grant wewnętrzny KBN, badania własne MEN/KBN, badania statutowe, programy UE).
Wystawy indywidualne i zbiorowe:
2005 - Wystawa indywidualna w Galerii „PJWSTK”, Warszawa
2005 - Wystawa indywidualna w Galerii „EAS”, Warszawa
2005 - Wystawa indywidualna w Galerii UMCS, Lublin.
2006 - Wystawa indywidualna w Galerii „PJWSTK” Warszawa
2007 - Wystawa indywidualna w Galerii UMCS, Lublin.
2007 - Wystawa indywidualna w Galerii „Medium”, Warszawa
2007 - Wystawa indywidualna w Klubie „Samotnia”, Puławy
2008 - Wystawa indywidualna w Galerii „Medium”, Warszawa
2009 - II Zamojskie Biennale Sztuki, Zamość
2010 - Wystawa indywidualna w w Muzeum Zamojskim,Zamość.
2010 - Wystawa indywidualna w Galerii Art Montparnasse, Paris
2010 - Wystawa zbiorowa „Chopinowi nie wysłane listy” w Galerii "Brama", Zamość
2010 - Wystawa zbiorowa „Chopinowi nie wysłane listy” w Galerii "MDK", Szczebrzeszyn.
2010 - Wystawa zbiorowa „Artyści UMCS 2010” w Galerii "Zajezdnia", Lublin.
2011 - Wystawa zbiorowa „Artyści Art Montparnasse” w Galerii "Art Montparnasse", Paryż (luty)
2011 - Wystawa z Wandą Szyksznian „Emergencja” w Muzeum Polonii Węgierskiej, Budapeszt (luty-kwiecień)
2011 - Wystawa z Magdaleną Pastuszak w Galerii "ES", Międzyrzec Podlaski (kwiecień-maj)
2011 - Wystawa indywidualna w Galerii Teatru Śląskiego, Katowice (maj)
2011 - Wystawa zbiorowa III Zamojskie Biennale Sztuki, Zamość (sierpień-wrzesień)
2011 - Wystawa zbiorowa, "Ground Art" Warszawski Festiwal Sztuki, Galeria DAP(sierpień-wrzesień)
2011 - Wystawa zbiorowa Profesorowie Wydziału Sztuki Nowych Mediów PJWSTK, Galeria "Medium", Warszawa (sierpień-wrzesień)
2011 - Festiwal Warszawa Singera, Wystawa z L.W. Fijałkowskimi, Foyer Teatru Żydowskiego(sierpień-wrzesień)
2012 – Międzynarodowa Wystawa Malarstwa Regionu Pogranicza „Zelwa 2012”. Litewskie Centrum przy Ambasadzie Republiki Litewskiej w Warszawie
2012 - Wystawa zbiorowa „IdeaArte Expo 2012” Stazione Leopolda, Piza, Włochy (marzec)
2012 - Wystawa zbiorowa “Audytorium de Salone del Mobile” Ponsacco, Wochy (maj)
2012 - Wystawa indywidualna „Spojrzystość”w Château Gaillard, Bar-sur-Aube, Francja (czerwiec/lipiec)
2012 - Wystawa indywidualna „108 Bonno” Wydział Informacji i Kultury Ambasady Japońskiej w Warszawie, (sierpień/wrzesień)
2012 - Wystawa indywidualna „Evocation” w Galerii Maison du XVI e, Bar-sur-Seine, Francja (wrzesień)
2012 - Wystawa indywidualna „108 Bonno” Akademickie Centrum Kultury UMCS „Chatka Żaka”(październik)
2012 - Wystawa poplenerowa w galerii Dwór Oliwski, Gdańsk.(listopad)
2013 - Wystawa indywidualna w galerii DAP ZPAP, Warszawa (czerwiec)
2013 - Wystawa zbiorowa, IV Międzynarodowe Zamojskie Biennale Sztuki, Zamość (sierpień-wrzesień)
2013 - Wystawa zbiorowa „Art en Capital” Salon des Artistes Indépendants, Grand Palais, Paryż (grudzień)
Prace w zbiorach: Galerii „Art Montparnasse” Paryż, Zamojskiego Towarzystwa RENESANS oraz w zbiorach prywatnych w Polsce, Czechach, Niemczech, Danii, Austrii, Francji, Szwecji, USA
Roman Banaszewski
Na styku nauki, techniki i sztuki Włodzimierz Pastuszak jest, ośmielę się stwierdzić, erudytą. Z wielu możliwych dróg autor wybrał wąską ścieżkę prowadzącą do wizualizowania myśli. Zwizualizować myśl - najpierw trzeba posiadać dużą wiedzę a następnie dużą odwagę. W tym przypadku bowiem wizualizacja to specyficzna umiejętność korzystania z wyobraźni. Ta specyfika, na tym etapie procesu twórczego, polega na wykorzystaniu własnego umysłu do tworzenia wewnętrznych obrazów właśnie w nim samym, do "zobaczenia" tych obrazów we własnym umyśle. Pastuszak wyobraża, widzi ten obraz w postaci wzburzonego oceanu. Kłębią się w nim myśli dobre i złe, głupie i mądre banalne i genialne, bezkształtne i bardzo konkretne, realne, przedmiotowe. Ruch i przestrzeń są bez początku i bez końca.
Wyobraźnia oraz sprawność realizacyjna sprawia, że z tego chaosu myśli wyłania się przestrzeń - metafora uwzględniająca cechy ludzkiej egzystencji. Przestrzeń ta to cykl grafik cyfrowych o znamiennych tytułach: Czysta myśl; Dwie myśli; Zła myśl; Złote myśli; Obsesja; Dwie chciwości; Myśl prorocza; Nocne rozmowy myśli; Przepływ myśli; Marian; Zmyślenie; Skleropomniki - pycha; Ci, którzy odeszli. Cykl ten nie musi być zamknięty. Należy się spodziewać, że artysta dalej podąży tą drogą, wszak ocean myśli jest niewyczerpalny.
Włodzimierz Pastuszak zajmuje się także teorią sztuki, a zagadnienia analizy formy i teorii barwy są mu bardzo bliskie. Potrafi z pasją dyskutować na te tematy. Uznając tradycje jest otwarty na nowe zjawiska w sztuce. Obszar sztuk wizualnych nieustannie się poszerza, zacierają się granice miedzy tradycyjnie pojmowanymi dyscyplinami sztuk plastycznych. Działania interdyscyplinarne i multimedialne stały się jak nigdy dotąd powszechne. W ciągu dziejów od zwykłego kamienia jako narzędzia doszliśmy do procesora komputera. Zanikają bariery technicznej realizacji pomysłów.
Włodzimierz Pastuszak jest kompetentnym pod każdym względem uczestnikiem i reprezentantem powstającego na naszych oczach społeczeństwa informatycznego. W tworzeniu grafik techniką cyfrową autor osiągnął prawdziwe mistrzostwo. Patrząc na jego grafiki rozumiem fascynacje autora pracami szwajcarskiego artysty Hansa Gigera, który zmyślił świat niezwykły przy pomocy aerografu i szablonów. Giger uchodzi za guru twórców realizmu fantastycznego, a w technicznej realizacji swych dzieł osiągnął absolutne mistrzostwo posługując się tak trudnym do opanowania narzędziem. Realizm fantastyczny również na naszej scenie artystycznej ma licznych przedstawicieli - Olbiński, Sętowski, Beksiński, a w grafice i animacji komputerowej Tomasz Bagiński, twórca słynnej "Katedry" w/g opowiadania Jacka Dukaja. Ze względu na charakter i jakość realizacji zaliczam również Włodzimierza Pastuszaka do tego grona twórców.
Prawdziwą fascynacją autora, jak sam pisze, jego guru jest Mikalojus Konstantinas Čiurlionis malarz, kompozytor, mistyk. Artysta ten studiował malarstwo i kompozycję muzyki w Warszawie na początku ubiegłego wieku. Obrazy "muzyczne" Čiurlionisa oddają klimat tamtej epoki, mistycyzm, fascynację kulturą, sztuką oraz filozofią Wschodu. Twórczość Čiurlionisa, jak pisze Pastuszak posiada ładunek transcendentnej duchowości, zbliżenie do sfer metafizycznych.
Trzeba podkreślić, iż konfrontacja grafik Włodzimierza Pastuszaka z wymienionymi powyżej twórcami nie znajduje bezpośredniej inspiracji ich twórczością. Giger i Čiurlionis z różnych wydaje się powodów fascynują autora. Pierwszy imponuje sprawnością warsztatu, perfekcją posługiwania się narzędziem. Drugi artysta fascynuje klimatem, siłą wyrazu jego malarstwa i muzyki.
Twórczość Pastuszaka, jak sam pisze, oparta jest na dwóch "zmyśleniach" - duchowym i intelektualnym. Jak w filozofii zen intuicja i spontaniczność wytyczają drogę jego zmyśleniom - wiedza i intelekt programują i korygują proces twórczy. Całość prac (grafiki i animacja) stanowi nie dającą się dzielić jedność. Cykl trzynastu grafik cyfrowych stanowi spójną stylistycznie całość. Ich tytuły zgodnie z założeniem cyklu odnoszą się do stanu umysłu autora - myśli i zmyślenia zwizualizowane. Wszystkie te prace mają moim zdaniem wielką siłę oddziaływania na wyobraźnię widza. Każdy z tych obrazów prowokuje natychmiast do tworzenia obrazów wewnętrznych w mojej głowie. Należy podkreślić, iż niewątpliwą cechą prac Włodzimierza Pastuszaka jest ich oryginalność. Nie znajduje w tych pracach odniesienia do znanych mi dzieł innych twórców.
Prof. zw. Roman Banaszewski
Artur Popek
Włodzimierz Pastuszak, twórca ciekawy świata, trudny do ujęcia w konkretne ramy, wymykający się jednoznacznym, sztampowym klasyfikacjom. Jego droga artystyczna biegła na przekór typowym szlakom. Jako doświadczony praktyk, guru koloru w drukarstwie wielkonakładowym i przestrzeniach wirtualnych, wkroczył w obszar spontanicznej kreacji, z niezwykłą łatwością konstruując własną graficzną wizję świata.
Przechodząc kolejne szczeble kariery od rysownika-retuszera aż do wysokich stanowisk zarządzających trafił do Polsko-Japońskiej Wyższej Szkoły Technik Komputerowych. Dzięki nowym kontaktom zafascynował się filozofią oraz kulturą Japonii. Tak więc technokrata i protagonista kultury basenu Morza Śródziemnego otworzył swój umysł na szersze wody i połączył oba światy w spójną, intrygującą całość.
Każde poważne wyzwanie rzucane dookolności zostawia w człowieku niezniszczalny ślad, buduje jego życiową mądrość, uczy pokory i szacunku dla tego co nieznane. Tak stało się w przypadku Włodzimierza Pastuszaka.
Patrząc całościowo na cykl grafik "Myśli i zmyślenia" można zauważyć jak buduje się stopniowo język wizualny Włodzimierza Pastuszaka. W jego przypadku komputer jako punkt wyjściowy oferuje czystą przestrzeń i możliwość dialogu z wyczyszczonym umysłem. Oznacza to, że "ingrediencji" nie stanowią fotografie czy gotowe obiekty wektorowe, przeznaczone do przekształceń. Liczy się tylko, jak w tradycyjnym warsztacie: umysł, psyche, oko, ręka i narzędzie. Niezwykłość wypowiedzi artystycznej Włodzimierza Pastuszaka wynika z jego relacji z komputerem.
Patrząc na prace Autora próbuję odpowiedzieć sobie na kilka pytań. Czy profesjonalizm jest potrzebny sztuce? Czy dobrze opanowany warsztat stanowi inspirację, czy też potrzebna jest świadoma dezynwoltura techniczna pozwalająca przekraczać utarte, bezpieczne ścieżki? W tym przypadku odpowiedź jest prosta: świadomość narzędzia doskonale wpłynęła na efekt kreacji. Oto kilka prac: "Czysta myśl" - to wirtualny embrion zawieszony w abysalu, polerowany bezkresem czasu, delikatny i skamieniały zarazem. Forma nie poddaje się jednoznacznej interpretacji, karmiąc wyobraźnię i pozwalając na wielość pozawerbalnych asocjacji. Kilka prac, prowadzonych bardziej przedstawieniowo, wywodzi się jeszcze częściowo z poprzednich cyklów grafik, nasyconych symboliką, może czasami zbyt dosłowną: "Przepływ myśli", "Ci, którzy odeszli". Z drugiej strony możemy prześledzić ciągłość rozwoju Włodzimierza Pastuszaka i docenić radosne tempo, w jakim wyrasta on na rasowego artystę. "Skleropomniki - pycha" to jedna z moich ulubionych prac, kojarząca się z atmosferą "Manon" Janusza Przybylskiego i świadcząca o jeszcze jednej istotnej właściwości grafik Włodzimierza: poczuciem humoru.
W jednej z najmocniejszych prac zestawu "Dwie Chciwości" odnosimy wrażenie mięsistej faktury, śladów szorstkiego impastu, pociemniałego od starości werniksu. Taka malarskość pojawia się również w pracach "Zła myśl", "Złote myśli" czy "Obsesja". Wielowarstwowość struktur buduje również głębię emocjonalną, trafniejszą może w warstwie abstrakcyjnej niż przedstawieniowej. Myślę, że te prace wyznaczają ważny kierunek eksploracji i rozwoju drogi artystycznej Włodzimierza Pastuszaka. Jest to również istotny przyczynek do poszukiwań w obszarze grafiki cyfrowej, zwłaszcza odkrywania nowych rozwiązań warsztatowych.
Artur Popek
Prof. nadzw. UMCS Artur Popek
Instytut Sztuk Pięknych
Wydział Artystyczny
MCSU w Lublinie