Protokóły IPX/SPX Novell.

Zestaw protokołów firmy Novell bierze nazwę od swoich dwóch głównych protokołów: międzysieciowej wymiany pakietów IPX i sekwencyjnej wymiany pakietów SPX. Ten firmowy stos protokołów został oparty na protokole systemów sieciowych firmy Xerox, wykorzystywanym w pierwszej generacji Ethernet. Wymiana IPX/SPX zyskała na znaczeniu we wczesnych latach 80, jako integralna część systemu Novell Netware. Netware stał się faktycznym standardem sieciowego systemu operacyjnego dla sieci lokalnych pierwszej generacji. Protokół IPX w dużym stopniu przypomina IP. Jest bezpołączeniowym protokołem datagramowym, który nie wymaga ani nie zapewnia potwierdzenia każdego transmitowanego pakietu. Protokół IPX polega na SPX w taki sam sposób, w jaki protokół IP polega na TCP w zakresie porządkowania kolejności i innych usług połączeniowych warstwy 4. Stos protokołów IPX/SPX obejmuje cztery warstwy funkcjonalne: dostępu do nośnika, łącza danych, Internetu i aplikacji. Głównym protokołem warstwy aplikacji jest protokół rdzenia NetWare ( NCP). Protokół NCP można bezpośrednio sprzęgnąć zarówno z protokołem SPX, jak i IPX. Jest wykorzystywany do drukowania, współdzielenia plików, poczty elektronicznej i dostępu do katalogów. Innymi protokołami warstwy aplikacji są: protokół informacyjny trasowania, firmowy protokół ogłoszeniowy usługi i protokół obsługi łącza systemu NetWare. Protokół warstwy Internetu SPX jest protokołem połączeniowym i może być wykorzystywany do przesyłania danych między klientem serwerem, dwoma serwerami czy dwoma klientami. Tak jak w przypadku TCP, protokół SPX zapewnia niezawodność transmisjom IPX, zarządzając połączeniem i udostępniając sterowanie strumieniem danych, kontrolę błędów i porządkowanie kolejnych pakietów.

4 bity 4bity 8 bitów 16 bitów Suma kontrolna Długość Zarezerwowa ne Liczba skoków Typ Pakietu Sieć docelowa... ....Sieć docelowa Stacja docelowa... ...Stacja docelowa Docelowe gniazdko Sieć docelowa ... ..Sieć żródłowa Stacja żródłowa... ...Stacja żródłowa Żródłowe gniazdko

Nagłówek IPX ma stałą długość 30 bajtów i nie może zawierać opcji. Pierwsze jego pole to 16-bitowa suma kontrolna obejmująca cały pakiet. Domyślnie większość implementacji IPX nie używa tego pola i ustawia jedo wartość na same jedynki ( co daje wartość FFFFh) . Jeśli włączona jest suma kontrolna to w sieci nie może być wykorzystywany format pakietu “raw”

Następne 16-bitowe pole to długość pakietu obejmująca nagłówek i dane. Pakiety mogą więc posiada©ć długoś©ć do 64 kB , ale praktycznie są mniejsze i zależą od MTU warstwy DLC. W przeciwieństwie do IP pakiety IPX nie mogą być fragmentowane przez stacje lub routery.

4 astępne bity są zarezerwowane.; Kolejne 4 bity to liczba skoków - rozmiar tego pola ogranicza drogę pakietów IPX do 15 routerów. Jeżeli pakiet miałby być przemiesiony przez router , a ma już w tym polu wartość 15 , to jest odrzucany.

Następne pole to 8-bitowy typ pakietu. Niektóre typy znajdują się w tabeli poniżej:

Wartość Opis 0 Nieznany pakiet lub pakiet NLSP 1 Pakiet RIP 4 Pakiet SAP 5 Pakiet SPX 17 Pakiet NCP 20 Pakiet rozgłoszeniowy NetBIOS 123 Pakiet eksperymentalny lub serializujący 199 Pakiet eksperymentalny lub serializujący

Po polu typu pakietu następuje 80-bitowy adres międzysieciowy, składający się z 32-bitowego adresu sieci oraz 48-bitowego adresu węzła. Po nim następuje 16-bitowy numer gniazdkaa

Nagłówek IPX kończy się  32-bitowym adresem sieci żródłowej ,  48-bitowym adresem stacji żródłowej i 16 bitowym adresem gniazdka