Kolejna, 6 wersja protokołu IP wprowadza, w porównaniu z wersjš 4, szereg istotnych modyfikacji. Zmianie ulega miedzy innymi postać i znaczenie niektórych pól nagłówka datagramu.

W szczególnoœ?ci w IPv6 mamy:

• nowy, 128-bitowy system adresowania,
• udoskonalonš postać nagłówka IP, z rozszerzeniami dla aplikacji i opcji,
• nowe pole kontrolne zwane etykietš przepływu
  (ang. flow control label),
• brak sumy kontrolnej, zabezpieczenie przed zjawiskiem tzw. fragmentacji poœ?redniej
  (ang. Intermediate fragmentation),
• -wbudowane narzędzia kryptograficzne i mechanizmy uwierzytelniania adresata i nadawcy.

Nagłówek IP różni się więc istotnie od zaprezentowanego wczeœ?niej nagłówka wersji 4 IP. Przede wszystkim posiada on nowe 128 bitowe adresy nadawcy i odbiorcy. Nie zawiera natomiast kilku innych p61, które w praktyce okazały się mało przydatne. Nowy format nagłówka IPv6 ilustruje poniższy rysunek:

numer wersji 4 bity

priorytet 4 bity

Identyfikator (etykieta) przepływu 24 bity

długoœ?ć datagramu 16 bitów

następny nagłówek 8 bitów

limit liczby etapów transmisji 8 bitów

adres IP odbiorcy 128 bitów

adres IP nadawcy 128 bitów

Nagłówek datagramu IPv6 rozpoznawany jest poprzez umieszczenie w 4 bitowym polu numeru wersji liczby 6. Kolejne 4 bitowe pole okreœ?la priorytet datagramu. Nadawanie datagramom różnych priorytetów ma większe znaczenie niż w poprzedniej wersji. Jednym z kryteriów klasyfikacji datagramów jest ich wrażliwoœ?ć na przecišżenie sieci. Datagramy bardziej wrażliwe na przecišżenie a jednoczeœ?nie mniej ważne z punktu widzenia koniecznoœ?ci ich ,,doręczenia", maja w sieci niższy priorytet. W przypadku wystšpienia stanu przecišżenia ich przekaz jest czasowo wstrzymywany, do momentu rozładowania przecišżenia w sieci. Pierwszy bit pola priorytetu okreœ?la bšdŸ? dużš wrażliwoœ?ć datagramów na przecišżenia (0) bšdŸ? też ich niewrażliwoœ?ć (1). Priorytety nadawane datagramom i ich znaczenie ilustruje poniższa tabela:

wartoœ?ć priorytetu	znaczenie datagramu
0	brak priorytetu
1	ruch "w tle"
2	transfer danych bez nadzoru
3	nie zdefiniowane
4	nadzorowany przepływ danych
5	nie zdefiniowane
6	interaktywny przepływ danych
7	informacje sterujšce i zarzšdzajšce

Najwyższy (zdefiniowany dotychczas) priorytet posiadajš informacje sterujšce przepływem w sieci i zarzšdzajšce pracš sieci. Przykładem datagramów z priorytetem 6 Sš dane przesyłane w ramach aplikacji TELNET. Do kategorii 4 zaliczamy przekaz plików FTP. Przykładem kategorii 2 może być poczta elektroniczna, a kategorii 1 - newsy lub inne materiały o znikomej pilnoœ?ci. Datagramy, którym przypisano numery od 8 do 15, należš do grupy niewrażliwych na przecišżenie sieci. Ich klasyfikacja priorytetowa nie została jeszcze ustalona. Przewiduje się możliwoœ?ć ich użycia do współpracy z sieciš ATNI i wykorzystanie przy realizacji usług o zadanej jakoœ?ci QoS.

Calkowitš nowoœ?ciš nagłówka IPng jest pole identyfikatora (etykiety) przepływu (ang. flow label). Wartoœ?ć tego pola jest identyczna dla wszystkich datagramów będšcych częœ?ciš tej samej wiadomoœ?ci przesyłanej miedzy dwoma ustalonymi urzšdzeniami końcowymi. Zgodnie z koncepcjš lPv6 wszystkie datagramy wiadomoœ?ci, opatrzone tš samš etykietš, będš przesyłane tš samš trasš. Oczekuje się, że spowoduje to znaczne przyspieszenie transmisji. Brak nowego datagramu o tej samej etykiecie, przez okres co najmniej 6 sekund, będzie oznaczał zakończenie transmisji danej wiadomoœ?ci.

Kolejne pole datagramu, nazywane polem etykiety przepływu, jest szczeg6lnie ważne dla aplikacji uwarunkowanych czasowo, takich jak przekaz mowy i obrazów (np. wideo konferencje). Aplikacje, które nie chcš wykorzystywać etykiety przepływu, ustalajš jej wartoœ?ć na zero. 16 bitowe pole długoœ?ci datagramu IPng, odmiennie niż w wersji 4, okreœ?la długoœ?ć danych nie uwzględniajšc przy tym długoœ?ci nagłówka. Długoœ?ć tego pola ogranicza niejako długoœ?ć danych przenoszonych w datagramie do 16635 bajtów. Dodatkowe opcje Ipv6 pozwalajš jednakże na przesyłanie dłuższych datagramów. Zerowa wartoœ?ć tego pola wskazuje na to, że rzeczywista długoœ?ć datagramu zawarta będzie w szsnastobitowym polu opcji międzywęzłowej(ang. Hop-by-hop).

Kolejne 8-bitowe pole, nazywane polem następnego nagłówka (ang. Next header) sygnalizuje wystšpienie w datagramie IP dodatkowego nagłówka z jego własnymi opcjami. Rozwišzanie to dopuszcza stosowanie w Ipv6 szeregu kolejno występujšcych po sobie nagłówków z właœ?ciwymi im rozszerzeniami. Datagram IP rozrasta się więc, w stosunku do wersji 4, wyraŸ?nie umożliwiajšc przesyłanie wielu informacji użytecznych dla aplikacji. Wybrane znaczenia tego pola przedstawia poniższa tabela:

wartość	znaczenie
0	opcje międzywęzłowe
4	IP
6	TCP
17	UDP
43	routing
44	fragmentacja
45	procedura międzydomenowa
46	rezerwacja zasobów
50	bezpieczeństwo enkapsulacji
51	autentyzacja
58	ICMP
59	brak kolejnego nagłówka
60	opcje adresata

Do ważniejszych opcji, znajdujšcych się w rozszerzeniu nagłówka IP zaliczamy:

We współczesnych sieciach komputerowych coraz większš uwagę przywišzuje się do problemu bezpieczeństwa danych przechowywanych i przesyłanych w sieci. Zagadnienia te znajdujš odzwierciedlenie w mechanizmach wbudowanych w protokoły IPv6 (zabezpieczenia te występujš również w rozszerzonej wersji Ipv4). Sš one zagwarantowane poprzez opcję autentyzacji i szyfrowania danych. Opcja ta zapewnia:

Trzy pierwsze cechy gwarantuje zastosowanie dodatkowego nagłówka uwierzytelniajšcego AH (Authentification Header). Z kolei tajnoœ?ć zapewnia mechanizm ESP (Encapsulated Security Payload) szyfrowania całego datagramu, bšdŸ? przenoszonych przez niego danych z wykorzystaniem algorytmu DES-CBC, będšcego wzmocnionym algorytmem DES (ang. Data Encryption Standard). W zależnoœ?ci od zasięgu szyfrowania mamy dwie wersjie ESP okreœ?lane jako:

Nowe standardy IP dopuszczajš oczywiœ?cie łšczenie metod AH i ESP, dla pełniejszego zabezpieczenia przesyłanych informacji. O ile implementowanie funkcji AH\ESP jest opcjonalne dla rozszerzonej wersji IPv4, o tyle dla protokołu IPv6 jest ono wymagane.

W wersji 6 protokołu IP został wprowadzony schemat weryfikacji zwany MD5 (ang. Message Digest 5). Schemat ten opiera się na tzw. Indeksie parametrów zabezpieczenia, po którym następujš 16-bajtowe dane weryfikacyjne. W oparciu o te dane wyliczane jest 128 bitowe słowo kodowe, zarówno w stacji nadawczej jak i odbiorczej. Otrzymanie identycznej wartoœ?ci kodowej oznacza poprawnoœ?ć przesyłanych danych.

Kolejne pole okreœ?la maksymalnš liczbę węzłów na trasie datagramu. Po każdorazowym przejœ?ciu datagramu przez węzeł wartoœ?ć tego pola jest zmniejszana o 1, a osišgnięcie wartoœ?ci zerowej powoduje usunięcie datagramu.