Dosłownie tłumacząc, manga oznacza ‘niepohamowane obrazy’. Słowo manga dostało się do powszechnego użytku po opublikowaniu w XIX wieku Hokusai Manga, zawierającej posortowane rysunki ze szkicowników znanego artysty ukiyo-e, Hokusaia, jednak już gi-ga (lit. zabawne obrazki) rysowane w XII wieku przez różnych artystów zawierają wiele mangopodobnych elementów, takich jak nacisk na historie i proste, artystyczne linie.

Gdy Stany Zjednoczone rozpoczęły handel z Japonią, Japonia starała się unowocześnić i dogonić resztę świata. Z tego powodu sprowadzono wschodnich artystów, by uczyli japońskich studentów o linii, formie i kolorze – rzeczach, na których nigdy nie koncentrowano się w ukiyo-e, bo treść była uważana za bardziej istotną. Manga w obecnej formie zaistniała dopiero po II wojnie światowej, gdy rząd odwołał nakaz propagandy i pojawiło się wielu nowych wydawców.

W XX wieku, słowo manga zaczęło odnosić się do komiksu. Mimo, że angielskie komiks, jest w pewnym sensie amerykańskim odpowiednikiem mangi, manga ma znacznie większe znaczenie w japońskiej kulturze niż komiks w kulturze amerykańskiej. Manga jest głęboko respektowana zarówno jako forma sztuki jak i popularnej literatury. Tak jak jej amerykański odpowiednik, manga była i jest krytykowana za zawartą w niej przemoc i podteksty seksualne, jednak nie ma oficjalnych zakazów prawnych, które próbowałyby limitować to, co może być rysowane w mandze, nie licząc niejasnych praw odnoszących się do wszystkich publikowanych materiałów mówiących że ogólnie nieprzyzwoite dzieła nie powinny być sprzedawane. Ta wolność pozwoliła artystom rysować mangi dla każdej grupy wiekowej i na każdy temat.