Magazyny mangowe mają zazwyczaj wiele serii wydawanych jednocześnie, średnio 20-40 stron ulokowanych dla każdej serii w danym wydaniu. Te mangowe magazyny, zwane też magazynami antologicznymi, są zazwyczaj drukowane na papierze o niskiej jakości i mogą mieć od 200 do ponad 850 stron. Magazyny mangowe mogą też zawierać pojedyncze historyjki i różne czteropanelowe yonkomy (odpowiednik comic-stripów). Serie mangowe mogą być wydawane wiele lat, jeśli cieszą się powodzeniem. Mangowi artyści czasami zaczynają od kilku pojedynczych historyjek, żeby stać się bardziej znanym. Jeśli te historyjki okażą się sukcesem i dostaną dobre recenzje, są kontynuowane.

Gdy seria jest publikowana już od jakiegoś czasu, często historyjki zostają zebrane razem i wydrukowane, w rozmiarach przypominającymi książkę, zadedykowanych im, tomikach zwanych tankōbon. Tomiki te są zazwyczaj wydawane są na papierze wyższej jakości i są użyteczne dla tych, którzy chcą dogonić daną serię, żeby móc kontynuować czytanie jej w magazynach, lub jeśli koszty tygodników i miesięczników są dla nich za wysokie. Niedawno zaczęły być drukowane wersje delux, jako że czytelnicy postarzeli się i ich potrzeba czegoś specjalnego wzrosła. Stare mangi zostały też ponownie wydrukowane na nieco gorszej jakości papierze i sprzedane za 100 jenów każdy, by mogły konkurować z rynkiem używanych książek.

Manga jest klasyfikowana według wieku i płci odbiorców. Generalnie książki i magazyny dla chłopców (shōnen) i dziewcząt (shōjo) mają odróżniające się okładki i są ustawione na innych półkach w większości księgarni.

Wiele rzeczy pojawia się w mangowym formacie, włączając w to ulotki z poszukiwanymi przestępcami.

Tradycyjnie manga jest zapisana od prawej do lewej strony. Niektórzy wydawcy tłumaczonej mangi trzymają się takiego formatu, ale niektórzy odwracają kierunek od lewego do prawego, żeby ułatwić czytanie zachodnim czytelnikom.