Miecze

Katana - tradycyjny japoński miecz o długości głowni (nagasa) powyżej 60 cm, jednosiecznej, o kształcie lekko wygiętym do góry i zaokrąglonym lub ściętym sztychu. Jelec tej broni (tsuba) ma kształt bogato zdobionej tarczki. Rękojeść (tsuka) wykonana jest z wydrążonego drewna lub miedzi, z oplotem jedwabnym i elementami dekoracyjnymi.

No-Dachi - zwany również daikatana - niezwykłych rozmiarów (długość nawet do 2,5m) japoński miecz wykorzystywany do walki w polu. Broń tę noszono na plecach, ukrytą w prostych, drewnianych pochwach. Podczas walki oddziały żołnierzy wyszkolonych we władaniu no-dachi atakowały linie wroga usiłując ją przerwać. Trening walki tym mieczem trwał ok. dwóch lat, a przyszli wojownicy ćwiczyli dzień w dzień pod okiem swojego sensei. Mozolna praca opłacała się jednak, ponieważ do wojownika który umiał sprawnie posługiwać się no-dachi na polu walki rzadko kiedy ktoś podszedł na dystans bliższy niz 2m. Oręż nie zyskal jednak dużej popularności, dlatego wyprodukowano niewiele egzemplarzy. Z powodu imponujących rozmiarów, no-dachi upodobało sobie wielu artystów, którzy na swoich obrazach o tematyce batalistycznej często przedstawiali wojowników dzierżących no-dachi.