Trenowani w Japonii mistrzowie sztuki ninjitsu będącym biegle wyszkolonymi w sztuce maskowania się, szpiegostwa, zabijania bez śladu i akrobacji.

Ninja umieli posługiwać się wyspecjalizowaną bronią (składane łuki, małe sztylety i kunaie), sami także potrafili wytwarzać niezbędne do przeżycia przybory i narzędzia.

Potencjalnie ninja byli wykorzystywani do popełniania zamachów. Potencjalne cele zamachów to nieprzyjacielscy dajmio, taisho, dowódcy i wysłannicy. Specjalne oddziały ninja (shinobi) były wykorzystywane do misji szpiegowskich.

W Japonii szczytowy rozwój szkolenia ninja przypada na okres wojen domowych toczonych miedzy XVI a XVIII wiekiem.